Στο 1ο μέρος του άρθρου η πρόθεση ήταν να δούμε τη σύνδεση ανάμεσα στις «φωνούλες» που ξεπηδάνε από μέσα μας και στον τρόπο που αυτές μας επηρεάζουν στην αλληλεπίδρασή μας με το αντίθετο φύλο. Προτείναμε και μια άσκηση αυτοπαρατήρησης.

 Τώρα όμως που πίνουμε το φρέντο μας στην παραλία ή στην δροσιά του κλιματιστικού στο σπίτι, γιατί να χρειάζεται να μπαίνουμε σε αυτό τον κόπο και να αυτοπαρατηρούμαστε αντί να διαβάζουμε κάτι πιο εύπεπτο για τις σχέσεις ή τέλος πάντων κάτι πιο ανώδυνο με happy end;

 Η προφανής απάντηση είναι ότι όλη μας η ζωή είναι σχέσεις. Ως βιολογικοί οργανισμοί είμαστε σχεδιασμένοι για σύνδεση. Σε μεγάλο βαθμό η ποιότητα της ζωής και της συναισθηματικής μας ισορροπίας εξαρτάται από την ποιότητα των σχέσεών μας, είτε είμαστε σε διακοπές είτε ακόμα περισσότερο όταν είμαστε βουτηγμένοι στην καθημερινότητά μας.

 Και καλώς ή κακώς μέσα στις «φωνούλες» αυτές περιέχονται οι σπόροι της δημιουργίας και τα μοτίβα διαχείρισης των σχέσεων που δημιουργούμε στη ζωή μας.

 Όμως τότε γιατί άλλα θέλουμε συνειδητά να δημιουργήσουμε για τις σχέσεις μας και άλλα αποτελέσματα μας προκύπτουν; Γιατί στην αρχή οι σχέσεις μας ξεκινάνε με καλές προϋποθέσεις και στο τέλος κάποιες καταλήγουν σε ατελείωτους καβγάδες και πόνο;

 Μια πρώτη απάντηση βρίσκεται στον τρόπο που λειτουργεί ο νους μας!

 Οι ερευνητές των νευροεπιστημών μας λένε ότι οι άνθρωποι καθορίζουμε τη συμπεριφορά μας χρησιμοποιώντας τον συνειδητό νου μας στο 5% του χρόνου μας κατά μέσο όρο.

 Το υπόλοιπο 95% της νοητικής μας δραστηριότητας ελέγχεται από προγραμματισμούς που έχουν αποκτηθεί νωρίτερα, από την οικογένειά μας και το στενό μας περιβάλλον και είναι αποθηκευμένοι στον υποσυνείδητο νου.

 Ο συνειδητός μας νους μπορεί να επιθυμεί να  είμαστε σε μια σχέση ή να λειτουργούμε περισσότερο αρμονικά στην υπάρχουσα σχέση ή το γάμο μας.

Το υποσυνείδητό μας όμως μπορεί να είναι γεμάτο με εγγραφές του τύπου: «δεν αξίζω μια καλή σχέση» ή ότι «οι σχέσεις είναι επώδυνες και φέρνουν πόνο» ή ότι οι γυναίκες είναι «μπιπ»… και οι άντρες είναι «καραμπίπ»…και πολλά άλλα, συνήθως αποδυναμωτικά.

 Το θέμα όμως εδώ είναι ότι ο επεξεργαστής του υποσυνείδητου νου είναι ένα  εκατομμύριο φορές πιο ισχυρός από αυτόν του συνειδητού νου. Όταν υπάρχει διαφορά σε θέματα σχέσεων ανάμεσά τους στο τέλος επικρατεί η αντίληψη που είναι αποθηκευμένη στο υποσυνείδητό μας, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την έκβαση της σχέσης.

 Πριν λοιπόν ξεκινήσουμε να εξετάζουμε θέματα συμπεριφορών των δύο συντρόφων, τρόπους αποτελεσματικής επικοινωνίας, διαχείρισης των αναγκών τους και άλλα που αφορούν τη λειτουργία των σχέσεων, χρειάζεται αρχικά να δούμε πώς εμείς είμαστε προγραμματισμένοι και τι αληθινά πιστεύουμε μέσα μας για τον εαυτό μας και τις σχέσεις μας.

 Τι λέτε; Αξίζει τον κόπο να παρατηρήσουμε τι έχουν να μας πουν για την ιστορία των σχέσεών μας αυτές οι φωνούλες;