Έχετε αναρωτηθεί γιατί συχνά στις σχέσεις μας δυσκολευόμαστε ή αποφεύγουμε να κάνουμε ορατά τα θέλω μας και παραχωρούμε έτσι μεγάλο μέρος της πρωτοβουλίας των κινήσεων στο άλλο πρόσωπο; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βάζουμε όρια;
- Μήπως φοβόμαστε ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να βλάψουμε τη σχέση ή ότι θα δυσαρεστήσουμε τον/τη σύντροφό μας;
- Μήπως φοβόμαστε ότι αν βάζαμε όρια οι άλλοι μπορεί να μην ήθελαν να είναι μαζί μας;
- Μήπως φοβόμαστε ότι οι άλλοι μπορεί να νόμιζαν ότι είμαστε προβληματικοί/-ές ή ότι είμαστε πολύ απαιτητικοί/-ές;
- Το σημαντικότερο όμως ερώτημα είναι: μήπως τελικά φοβόμαστε ενδόμυχα πως θα αποκαλυφθεί ότι οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται αρκετά για μας ώστε να βγουν από το βόλεμά τους;
Και αυτό είναι κάτι που ίσως δεν θέλουμε ή δεν είμαστε έτοιμοι να το δούμε…
Σε κάθε περίπτωση όμως, το να μη θέτουμε τα όριά μας, έχει σημαντικές επιπτώσεις για μας, γιατί χάνουμε τη σύνδεση με τα δικά μας συναισθήματα, τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.
Αποσυνδεόμαστε έτσι από την εσωτερική μας ζωή και λειτουργούμε υπολογιστικά και χωρίς αυθεντικότητα.
Αυτό έχει σαν συνέπεια τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκουμε όταν δεν θέτουμε όρια. Επιτρέπουμε έτσι την εσωτερική και εξωτερική μας παραβίαση.
Οι άλλοι χάνουν το ενδιαφέρον τους γιατί δεν μένει ουσιαστικά τίποτα από εμάς για να αγαπήσουν.
Είμαστε έτσι για τους άλλους ένα θολό και ασαφές άτομο που δεν ενδιαφέρεται για τον εαυτό του και για τις ανάγκες του.
Αυτό τελικά θέλουμε όταν “παραβιάζουμε” τον εαυτό μας, μη θέτοντας ξεκάθαρα τα όριά μας;
Οι έρευνες και η κλινική πρακτική δείχνουν ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν ορατά, ξεκάθαρα όρια συνήθως καταλήγουν σε σχέσεις με ανθρώπους που ρουφούν ενέργεια, παίρνουν περισσότερα απ’ όσα δίνουν και έχουν λίγη αληθινή αγάπη να μας προσφέρουν.
Τα όρια, αντίθετα από ό,τι ίσως πιστεύουμε, καθρεφτίζουν την αγάπη στον εαυτό μας αλλά και τον αυτοσεβασμό μας.
Κάτω από αυτή την οπτική τα όρια δεν είναι μία κατάσταση αντιπαράθεσης με τον/τη σύντροφό μας, αλλά μία κατάσταση που μας επιτρέπει να είμαστε “παρόντες” στη σχέση και να υπερασπιζόμαστε την αγάπη, την εκτίμηση και το σεβασμό που έχουμε στον εαυτό μας.
Θέτοντας όρια, από τη μία βάζουμε ξεκάθαρα το δικό μας στίγμα θέτοντας τον συνειδητό ενήλικα εαυτό μας στο προσκήνιο και από την άλλη ορίζουμε στον/στη σύντροφό μας ότι δεν επιθυμούμε και δεν επιτρέπουμε την όποια παραβίασή μας.
Τα όρια λοιπόν είναι πράξη αγάπης στον εαυτό μας αλλά και ένα σαφές πλαίσιο που δείχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άλλος/η, ώστε να υπάρχει αμοιβαιότητα, λειτουργικότητα και αρμονία στη σχέση.